- roztrąbić
- {{stl_51}}{{LABEL="twplderoztraogonbicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}roztrąbić{{/stl_39}}{{stl_41}} pf (-ię){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} hinausposaunen, an die große Glocke hängen{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
roztrąbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, roztrąbićbię, roztrąbićbi, roztrąbićbiony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić coś powszechnie znanym, powiedzieć o czymś wielu osobom; rozgłosić, rozpowiedzieć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Roztrąbiła o naszych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztrąbić — dk VIa, roztrąbićbię, roztrąbićbisz, roztrąbićtrąb, roztrąbićbił, roztrąbićbiony pot. «rozpowszechnić jakieś wiadomości, pogłoski, plotki; rozgłosić, rozgadać coś» Roztrąbić wiadomość po całym mieście. Roztrąbiła wszystkim o rozwodzie … Słownik języka polskiego
rozplotkować — ndk IV, rozplotkowaćkuję, rozplotkowaćkujesz, rozplotkowaćkuj, rozplotkowaćował, rozplotkowaćowany rzad. «plotkując rozgłosić coś, rozpowiedzieć na wszystkie strony; rozpaplać, roztrąbić» Rozplotkować wszystkim zasłyszaną tajemnicę. Rozplotkowana … Słownik języka polskiego